از نظر قرآن کریم علت عدم اعتقاد به معاد شبهه عملی می باشد که در بعضی از اشخاص وجود دارد:

بیان آن:

شبهه علمی آن است که چگونه خداوند اجزای پراکنده را دوباره جمع می‌کند و به آنها حیات می‌بخشد. انسان وقتی مُرد ذرّات بدنش در سرتاسر زمین پراکنده و گم خواهد شد: "و کانوا یقولون ءإذا متنا و کُنّا تراباً و عظاماً ءإنّا لمبعوثون. أوَ اباؤُنا الأوّلون."(1) خداوند در پاسخ چنین شبهه‌ای می‌فرماید: ما به این کار توانمندیم نه تنها استخوان‌ها (عظام) را بلکه آنچه قسمت مهم بدن را نیز تشکیل می‌دهد؛ برمی‌گردانیم، بلکه خطوط ظریف سر انگشتان را نیز به حالت اول باز می‌گردانیم. خدایی که اوّلین بار آنان را آفرید خلقت دوباره آنها برای او سهل و آسان است: "بلی قادرین علی أنْ نُسوّی بَنانهُ"(2)؛ اینان می‌پندارند ما دیگر بار استخوان‌های پوسیده‌‌ آنان را جمع نمی‌کنیم، آری ما قادریم حتی سر انگشت آنان را با همه ویژگی‌هایش دوباره درست کنیم.

پی‌نوشت‌ها  :

1- سوره‌‌ واقعه، آیات 47 ـ 48  .

2- سوره‌‌ قیامت، آیه‌‌ 4  .